Mijn werk gaat over schoonheid maakbaarheid, kwetsbaarheid en identiteit. Het spanningsveld tussen angst en wat ons bindt en verdeeld; ‘het eigene’ en ‘het vreemde’.
Over identiteit, wie we zijn met of zonder die ander.
En over waarnemen, over interpreteren en vervolgens oordelen: doe je dat binnen die paar seconden of neem je langer de tijd om het andere toe te laten?
Ik wil raken en geraakt worden. Dat kan heel klein zijn, maar ook heel groot; verwondering, herkenning en troost.
In mijn schilderen speelt gelaagdheid een grote rol. Ik laat mij graag meevoeren in het landschappelijke karakter van de huid die ontstaat. Deze geschilderde transparante lagen en structuren vormen als het ware landkaarten van gebeurtenissen, die iemand maken tot wie hij is. Vrijwel iedereen worstelt met onvolmaaktheid. Ik zoek naar individualiteit en schoonheid in het onvolmaakte.
In mijn recente werk neem ik mijzelf als uitgangspunt. In deze reeks zelfportretten probeer ik voor mij actuele gemoedstoestanden vast te leggen. In een tijdperk van ‘ideale’ selfies ben ik juist niet op zoek naar een ‘ideale’ vertaling van de werkelijkheid maar zoek ik het kwetsbare, vergankelijke en het licht verontrustende.
CV
Ik vind jouw werk kippenvel ,
Het fragiele en sterke….
Heel mooi en sterk
Weet je nog Eline jouw grote doeken in de expositie ruimte van het gemeentehuis van Diemen. De naakte mens. Oud en kwetsbaar. We hebben de tentoonstelling in één dag opgezet. Prachtig was het. Ik wist dit wordt een spektakel. Hier zal iedereen het over hebben. Maandagochtend collega’s kwamen binnen. Iedereen sprak erover 300 ambtenaren spraken met elkaar alleen over jouw werk. Voors en tegens. Mag dit in een gemeentehuis hangen. Na een uur werd ik geroepen door mijn baas. Ik zei tegen hem dit is goed en mag niet weg om je dan mensen buitensluit. Dit gaat over het leven. Hij begreep maar ook niet. Er is over gesproken tot in de gemeenteraad. De expositie was een groot succes. Nogmaals bedankt Eline dat ik je prachtige werk heb mogen tonen. Wim van der Meer